Het maken van legpuzzels is al meer dan 250 jaar voor miljoenen mensen een leuke hobby. In Nederland hete het in het begin geen puzzel, maar een legkaart. Dit heeft te maken met de oorsprong van de puzzel. In London was er in 1760 namelijk de kaartenmaker John Spilsbury. Hij had het idee om een puzzel te maken die gebruikt kon woorden als leermiddel tijdens de les geografie. Hij maakte landkaarten die op dun hout was gelijmd en daarna de landen op hun grenslijnen uitgezaagd. Zo konden de kinderen dus leren waar welke landen lagen en aan welke landen ze grensden. Dit uitzagen van de stukken werd overigens gedaan met een dunne figuurzaag gedaan die Jigsaw werd genoemd, vandaar dat de legpuzzels ook wel Jigsaw puzzel werd genoemd.
In elkaar
Zoals je hebt gemerkt, waren het in principe alleen losgezaagde stukken die je tegen elkaar kon leggen en in sommige gevalle wordt dit nog steeds zo gebruikt. De legpuzzels die wij tegenwoordig kennen, haken als het ware allemaal in elkaar en kunnen dan ook niet meer verschuiven. Dit systeem werd pas in het begin van de jaren 1800 uitgevonden.
Speciale Stukjes
Het was niet zozeer de commerciële kant die de fabrikanten zochten, maar men wilde zich in die tijd juist onderscheiden van anderen. Dit deden ze door het maken van speciale stukjes met herkenbare vormen, zoals een letter, huisje of een ander voorwerp. Zo zat er bijvoorbeeld in Amerikaanse puzzels uit de tweede wereldoorlog stukjes in de vorm van een vlag, oorlogsschip, pistool en een tank.
Puzzel van hoop
Wie kent ze niet, de illustraties van Cassius Marcellus Coolidge. Huh? Wie? De naam is misschien niet zo bekend, maar als we zeggen, de illustraties waarbij dieren in menselijke situaties zijn te zien, zoals de honden die aan tafel aan het kaarten zijn, dan gaat er wellicht een lichtje branden. Deze man leefde van 1844 tot 1934 en zijn illustraties zijn miljoenen keren gebruikt voor het maken van legpuzzels. In de oorlogsjaren heeft iemand ontdekt dat de kaartende hond met sigaar, wel erg veel op het karakter van Churchill leek en na nog eens goed kijken werden ook de vergelijkingen getroffen met Roosevelt, Hitler en Mussolini. Voor velen werden tijdens de oorlog deze illustraties een heimelijk verzet van hoop.
.
Levensreddende puzzel
Dat een puzzel zelfs levensreddend kan zijn blijkt uit het volgende verhaal. Er was een vrouw die het helemaal niet meer zag zitten en zo depressief was dat ze eraan zat te denken om een eind te maken aan haar leven. Een vriendin van haar zag dat ze erg depressief was en gaf haar een puzzel. Dit was een houten legpuzzel, maar er zat geen voorbeeld bij. Ze had niet meer dan de cryptische omschrijving “ingeblikt” en het bleek uiteindelijk om een ridder in harnas te gaan. De vrouw vond het zo geweldig, dat ze daarna direct met andere puzzels begon en er nooit meer over na heeft gedacht om zelfmoord te plegen.
